W krainie recenzji

Kolejna część trylogii „Gdy...” pani Anety Krasińskiej to „Gdy nadeszło życie”. 

Opowiada o urodzinach Marceliny. Znajomi z czasów liceum spotykają się w tym wyjątkowym dniu. Magda, przyjaciółka kobiety spodziewa się dziecka i mieszka ze swoim facetem Darkiem. Podczas przyjęcia ciężarna trafia do szpitala. 

Czy po kilkunastu latach Magda odzyska radość i pogodę ducha? 

Spodobała mi się ta książka i postanowiłam sięgnąć po następną część.

Jak dla mnie akcja nabrała tempa. Styl autorki jest przyjemny w odbiorze, czyta się szybko. Niby ciąża to radosny czas oczekiwania na dziecko, ale moim zdaniem nie dla wszystkich, bo bohaterka Magda wkurzała się i irytowała w tym okresie.

Miejmy nadzieje, że zmieni swoje poglądy na ten temat, jak maluch przyjdzie na świat. 

Ta książka może być dla osób, które oczekują dziecka, bo pokazuje, że czasem w ciąży buzują hormony i emocje negatywne wobec innych osób. 

Szkoda mi było trochę męża Magdy, ponieważ dbał o nią jak mógł, a ona nie była z tego zadowolona. 

Poznajemy również parę homoseksualistów i uprzedzenia do nich, także adopcje przez takie pary. Karol i Leszek musieli się wyprowadzić do Warszawy, bo tam gdzie mieszkali, nie mieli szans na normalne życie. Dobrze, że pani Aneta ukazała takie zachowanie, ponieważ mamy XXI wiek i każdy ma prawo do życia w środowisku tak jak chce, nawet jak jest innej orientacji seksualnej. To też normalni ludzie, którzy chcą założyć rodzinę. 

Po przeczytaniu tej części rozumiem zachowanie Magdy, bo straciła osobę, którą kochała nad życie. Chciała za wszelką cenę dowiedzieć się jaka była przyczyna śmierci Roberta. Jestem bardzo ciekawa ostatniej części książki. 

Podsumowując to opowieść o przyjaźni, miłości, macierzyństwie, ale także o smutku, żałobie i śmierci. 

Polecam godna przeczytania.

Kolejna odsłona powieści Darii Orlicz „Złe spojrzenie”. Powieść obyczajowo-kryminalna, spotykamy się ponownie w tej książce z kilkoma znajomymi i przyjaciółmi z wydziału zabójstw. Akcja dzieje się na Pomorzu. Brutalne morderstwo jedenastoletniego chłopca Kornela. Ciało odnalezione na cmentarzu, podejrzany młody ksiądz wikary-pedofil. Policjanci prowadzący śledztwo to dobrzy znajomi. W tle ich zawiłe historie rodzinne, trudna praca w wydziale zabójstw, zdrady, rozwody i śmierć bliskiej osoby. Śledztwo goni śledztwo.

Czy ich relacje wpłyną na wynik pracy?

Czy odnajdą mordercę?

To moje kolejne spotkanie z dziełem pani Orlicz. Książka napisana z dreszczem emocji. Czyta się z dużym zainteresowaniem, historia bardzo intrygująca, wciąga bez reszty. Temat na czasie, pedofilia w kościele. Każdy z nas o tym słyszał. Fabuła książki doskonale napisana. Kryminał z nutką grozy. Historia opisana w książce bardzo realna. Akcja bez zarzutu. Trochę mnie nudzą te popijawy policjantów, przedstawieni są trochę w złym świetle, ale może to efekt ciężkiej i stresującej pracy, w sumie są też dobre strony, ciężko pracują, wypełniają swoje obowiązki i dbają o swoich najbliższych. Powieść czyta się szybko, z dużą dawką adrenaliny. Bardzo mi się podobała i chętnie zapoznam się z następną jej częścią. Polecam.

Autor: Daria Orlicz/ Katarzyna Misiołek

Wydawnictwo: Harper Collins

Ocena: 5/5 

„Uwikłani 1 i 2” to powieść obyczajowa. Akcja dzieje się w Gniewinie na północy Polski. Agata to kobieta po przejściach, miała chłopaka Michała, który zostawił ją dla innej. Pracuje w szkolnej świetlicy. 

On, Piotr jest bibliotekarzem. Wychowuje syna i ma w życiu pod górkę, bo jego żona postanowiła się zająć sobą i iść na studia. Los pokrzyżował ich plany i mieli wypadek samochodowy, żona Piotra jest niepełnosprawna i jeździ na wózku inwalidzkim. 

Czy drogi Agaty i Piotra się spotkają? Co na to żona i rodzice mężczyzny?

Pani Rak uwielbia książki, bo już po drugiej jej powieści mogę to stwierdzić. 

Ta historia jest dla każdego, jest idealna również dla osób, które uwielbiają opowieści romantyczne. Fabuła książki jest interesująca i mnie wciągnęła. 

Czytając bardzo mi żal głównych bohaterów, zostali poturbowani przez życie.

Akcja nabiera tempa z każdą odwróconą stroną. Rozdziały są krótkie, co daje możliwość przeczytania w każdym momencie dnia.

Książka jest bardzo życiowa i opowiada o tym, że ludzie długo szukają swojej drugiej połówki. Często tak się zdarza, że za nim znajdą, muszą się zmierzyć ze złymi decyzjami, z których muszą wyjść, czasem zajmuje to długi czas. 

Pokazuje również, że  kogoś nie znamy, a go oceniamy i obgadujemy, a prawda jest zupełnie inna. 

Druga część bardziej mnie zaskoczyła, akcja nabrała większego tempa i dużo się działo. Mamy w tym tomie więcej wątków. Autorka nie tylko skupiła się na Piotrze i Agacie, ale także wykreowała innych bohaterów, bez których nie wyobrażałabym sobie tej powieści, między innymi Witka, Barbarę i Karolinę. 

Czasem chciałam bardzo wstrząsnąć Karoliną, żoną Piotrka i jego rodzicami, ponieważ kobieta zachowywała się karygodnie i źle,wkurzała mnie, wręcz irytowała swoją osobą, a państwo Małeccy wtrącali się w życie swojego syna, który chciał odnaleźć szczęście dla siebie i syna. 

Zakończenie było bardzo nieprzewidywalne. Zawsze przed przeczytaniem danej książki, sięgam na słowa „Od Autorki” i się tego spodziewałam. 

Podsumowując to powieść o miłości dwojga ludzi, którzy zostali skazani na złe życie, o nadziei, która ciągle w nich się iskrzyła i marzeniach, ale także o zdradach, manipulacji i niepełnosprawności. 

Polecam z całego serca, na jeden zimowy wieczór.

„Zagubieni” Adriana Rak to powieść obyczajowa. Akcja dzieje się na północy Polski w Gdańsku.

Tamara to dwudziestoczteroletnia kobieta, która ma w życiu pod górkę. Ma syna Aleksandra z facetem, który jest kryminalistą i siedzi w więzieniu. 

Mieszka z mamą i ojcem- alkoholikiem. 

Któregoś dnia postanawia napisać ogłoszenie na portalu randkowym. Długo nie musiała czekać na odpowiedź, bo otrzymuje wiadomość od Aleksa. 

Mężczyzna jest biznesmenem. Firma produkuje meble. Jego inwestycją jest budowa polskie  filii w Gdańsku. 

Czy zaufają sobie nawzajem i będą wieść szczęśliwe życie?

Udało mi się już poznać panią Adrianę na instagramie, ale jeszcze nie miałam okazji przeczytać żadnej książki. „Zagubieni” to moja pierwsza powieść i nie ostatnia. Mam zamiar przeczytać jeszcze dwie części „Uwikłanych” i co podpowie życie. 

Kiedy zaczęłam tę książkę, szybko okazało się, że przewracam ostatnią stronę, tak naprawdę przeczytałam ją w dwa dni, dłużej pisałam recenzję. 

Podobała mi się historia Tamary i Aleksandra, choć nie jestem przekonana do miłości poznanej przez internet, nie mogłabym takiej osobie zaufać. 

Pani Adriana zawarła w niej miłość głównych bohaterów  do literatury, jak dla mnie na plus, to było takie niesamowite, gdy człowiek spotyka kogoś, kto ma taką samą pasję. Książka jest pisana z perspektywy Tamary i Aleksandra. 

Styl autorki jest bogaty i mnie oczarował, fabuła wciąga. 

W powieści występuje temat alkoholizmu i przemocy w rodzinie, nawet mamy informacje o Niebieskiej Karcie. Trochę szkoda, że nie było  chociaż małej wzmianki, czy ojciec dziewczyny wyszedł z uzależnienia. 

Gdy widzicie, że jakaś osoba potrzebuje waszej pomocy, bo w niej występuje przemoc, nawet się nie zastanawiajcie, tylko reagujcie. Policja albo jakieś instytucje z tym związane udzielą wam wskazówek i wsparcia. 

Czasem miałam wielką ochotę wstrząsnąć bardzo Tamarą i jej matką, bo długo zwlekały, by zgłosić ojca i męża. Mogła stać się jakaś tragedia. 

Podsumowując, to książka o szukaniu własnej drogi w życiu, miłości, zaufaniu, ale także smutku, alkoholizmie i przemocy w rodzinie. 

Polecam z całego serca. Bardzo jestem zadowolona z wyboru pani Rak.

Autor: Adriana Rak 

Wydawnictwo:WasPos

Ocena: 5/5 

„Gdy opadły emocje” Anety Krasińskiej to powieść obyczajowa. Akcja dzieje się w Żyrardowie i w Warszawie. Marcelina to młoda kobieta, która wychowuje bliźnięta, Amelkę i Olafa, którzy są nastolatkami i ciągle się ze sobą sprzeczają, jak to w rodzeństwie bywa. Również żona Czarka, którego często nie ma w domu, ponieważ jest na rejsach. Bywa czasem tak, że ma dość rodzinnych obowiązków, jak każda matka i żona. Przyjaźni się z Magdą,która jest trochę zakręconą dziewczyną, próbuje ją wyrwać na imprezę integracyjną, dwadzieścia lat po ukończeniu liceum. Czy spotkanie po latach zmieni dotychczasowe życie Marceliny?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Anety. Zawsze gdy poznaje nową autorkę, to jest to dla mnie wyzwanie. Kiedyś słyszałam o książce „Finezja uczuć” pani Krasińskiej, o dziewczynie, która zakochała się w księdzu, i miałam okazję przeczytać jej pierwszą część „Gdy opadły emocje” i bez zastanowienia po nią sięgnęłam, okazała się strzałem w dziesiątkę. Styl autorki jest taki, który zawsze lubię w książkach, czyli czyta się szybko i wprowadziła mnie ciekawie w historie bohaterów. Według mnie każdy z bohaterów jest inny, autorka ukazała różne portrety psychologiczne ludzi. Czytając pomyślałam, że być może pani Aneta opisała swoje młodzieńcze lata. Przypomina mi powieść Iwony Sobolewskiej pt „ Odkąd cię poznałam”, ponieważ mają podobne wątki i wspomnienia. Miałam wrażenie, że główna bohaterka sama nie wie co dla niej w życiu jest ważne,rodzina, dzieci czy znajomość sprzed kilkunastu lat, choć czułam pomiędzy nimi chemię uczucia. Najbardziej w całej książce ciekawi mnie Robert, mężczyzna, który w młodości wypadł z pociągu i tak naprawdę nie wiadomo co się z nim stało. Mam nadzieję,że na końcu trylogii wszystkiego się dowiem, bo to taki wątek kryminalny. Oczywiście również jestem ciekaw, jak ułoży się życie Marceliny, czy u boku męża Czarka czy znajomego Emila. Podsumowując „Gdy opadły emocje” to pierwsza część trylogii. Książka jest poświęcona kobiecie, która boryka się z życiowymi rozterkami i problemami. Polecam. Godna przeczytania.

Autor: Aneta Krasińska

Tytuł: Gdy opadły emocje

Ocena: 4/5